酬庄器之贤良见赠

酬庄器之贤良见赠原文：

“渭水自萦秦塞曲，黄山旧绕汉宫斜。”诗一开头就写出由阁道中向西北跳望所见的景象。首句写渭水曲折地流经秦地，次句指渭水边的黄山，盘旋在汉代黄山宫脚下。渭水、黄山和秦塞、汉宫，作为长安的陪衬和背景出现，不仅显得开阔，而且因为有“秦”、“汉”这样的词语，还增强了时空感。诗人驰骋笔力，(...)
辛弃疾终归还是辛弃疾。在这首词一开始便极力含势收蓄平静到怡然平淡之后，作者将他的肺腑感慨毫不保留的喷薄而出，迅猛豪壮。“长剑倚天谁问？”英雄失意的抑郁在这一刻被作者厉声吼出，悲壮而又豪气干云。“夷甫诸人堪笑”步步进逼，进一步道出了对屈辱求和的当权者的激愤和拷问。后句“西北有神州”，使得辛弃疾更显大丈夫。因为我国每每山河破碎之时，为收复失地穷尽一生，捐躯国难的忠勇之士不乏其人，“饥餐胡虏肉，渴饮匈奴血”的岳飞更是不必多言。可是细细想来历代将士除在战场英勇杀敌，保家卫国之外大都有一个共同点：愚忠。在他们那里爱国即是忠君，忠君便是爱国，“普天之下莫非王土，率土之滨莫非王臣 ”，他们的爱国、英勇都是在以服从君主的前提下进行的，岳飞在手握兵权，夺得破敌良机的时候，还是被用十二(...)
起来向壁不停手，一行数字大如斗。
①“再见”二句:扬雄《解嘲》:“或立谈而封侯。”《史记(...)
崔颢写山水行旅、登临怀古诗，很善于将山水景色与神话古迹融合起来，使意境具有辽阔的空间感和悠久的时间感，更加瑰丽神奇。在名作《黄鹤楼》中，就以“昔人已乘黄(...)
据《宋书·颜延之传》上说，延之初为步兵校尉，好酒疏放，不能苟合当朝权贵，见刘湛、殷景仁等大权独揽，意有不平，曾说道：“天下的事情当公开让天下人知道，一个人的智慧怎能承担呢？”辞意激昂，因而每每触犯当权者，刘湛等很忌恨他，在彭城王义康前诽谤他，于是令其出任永嘉太守(...)
颈联写别后的相思寂寥。和上联通过一个富于戏剧性的片断表现瞬间的情绪不同，这一联却是通过情景交融的艺术手法概括地抒写一个较长时期中的生活和感情，具有更浓郁的抒情气氛和象征暗示色彩。两句是说，自从那次匆匆相遇之后，对方便绝无音讯。已经有多少次独自伴着逐渐黯淡下去的残灯度过寂寥的不眠之夜，眼下又是石榴花红的季节了。“蜡炬成灰泪始干”，“一寸相思一寸灰”，那黯淡的残灯，不只是渲染了长夜寂寥的气氛，而且它本身就仿佛是女主人公相思无望情绪的外化与象征。石榴花红的季节，春天已经消逝了。在寂寞的期待中，石榴花红给她带来的也许是流光易逝、青春虚度的怅惘与伤感吧。“金烬暗”、“石榴红”，仿佛是不经意地点染景物，却寓含了丰富的感情内涵。把象征暗示的表现手法运用得这样自然精妙，不露痕迹，这确实是艺术上炉火纯青境界的(...)
满园梅花动诗兴。诗人不禁由花事联想到人事，想起了人世间许多悲欢离合的故事。汉武帝的陈皇后，擅宠骄贵，终因骄妒失宠，退居长门宫，愁闷悲思，闻司马相如工文章，遂奉黄金百斤，令为解愁之辞，相如为作《长门赋》，中云：“左右悲而垂泪兮，涕流离而纵横。舒息悒而增欷兮，屣履起而彷徨。……夜曼曼其若岁兮，怀郁郁其不可再更。”故诗曰：“朝洒长门泣”。《史记·司马相如传》载：“相如之临邛，从车骑，雍容闲雅甚都；及饮卓氏，弄琴，文君窃从户窥之，心悦而好之，恐不得当也。既罢，相如乃使人重赐文君侍者通殷勤。文君夜亡奔相如，相如乃与驰归成都。”文君之父卓王孙开始反对两人的婚事，后经劝说，不得已而“分予文君僮百人，钱百万，及其嫁时衣被财物。”后汉武帝命相如为中郎将，建节出使西南少数民族地区，“至蜀，蜀太守以下郊迎，县令负弩矢先驱，蜀人以为宠。于是卓王孙、临邛诸公皆因门下献牛和酒以交欢。卓王孙喟然而叹，自以得使女尚司马长卿晚，而厚分与其女财，与男等同。”故诗曰：“夕驻临邛杯。”“朝洒”二句，一悲一喜，一离一合，形成鲜明的对比。而两事都与司马相如有关。写兔园之梅，为何联想到司马相如呢？因为司马相如和梁孝王还有一段因缘。梁孝王到首都长安，带来邹阳、枚乘、庄忌等一批文士，相如见而悦之(...)
辛弃疾终归还是辛弃疾。在这首词一开始便极力含势收蓄平静到怡然平淡之后，作者将他的肺腑感慨毫不保留的喷薄而出，迅猛豪壮。“长剑倚天谁问？”英雄失意的抑郁在这一刻被作者厉声吼出，悲壮而又豪气干云。“夷甫诸人堪笑”步步进逼，进一步道出了对屈辱求和的当权者的激愤和拷问。后句“西北有神州”，使得辛弃疾更显大丈夫。因为我国每每山河破碎之时，为收复失地穷尽一生，捐躯国难的忠勇之士不乏其人，“饥餐胡虏肉，渴饮匈奴血”的岳飞更是不必多言。可是细细想来历代将士除在战场英勇杀敌，保家卫国之外大都有一个共同点：愚忠。在他们那里爱国即是忠君，忠君便是爱国，“普天之下莫非王土，率土之滨莫非王臣 ”，他们的爱国、英勇都是在以服从君主的前提下进行的，岳飞在手握兵权，夺得破敌良机的时候，还是被用十二(...)
节选自 《墨子·公输(...)
怀古正是伤今。“残柳参差舞，”柳本纤弱，那堪又残，故其舞也参差不齐，然而仍舞之不已。舞之一字执著有力，苍凉中寓含悲壮，悲壮中透露苍凉。“残柳参差舞”这一自然意象，实际上是南宋衰世的象征，隐然包含着虽已残破仍不甘灭亡的意味。这与李商隐《登乐游原》“夕阳无限好，只是近黄昏”，象征唐朝国运的不可挽回有同工之妙。而其作为自然意象之本身，则又补足“今何许”一大反诘之自然意蕴。结笔之意境，实为南宋国运之写照。返观数峰清苦二句，其意蕴正为结尾之伏笔。在此九年之前，辛稼(...)

酬庄器之贤良见赠拼音解读：

“wèi shuǐ zì yíng qín sāi qǔ ，huáng shān jiù rào hàn gōng xié 。”shī yī kāi tóu jiù xiě chū yóu gé dào zhōng xiàng xī běi tiào wàng suǒ jiàn de jǐng xiàng 。shǒu jù xiě wèi shuǐ qǔ shé dì liú jīng qín dì ，cì jù zhǐ wèi shuǐ biān de huáng shān ，pán xuán zài hàn dài huáng shān gōng jiǎo xià 。wèi shuǐ 、huáng shān hé qín sāi 、hàn gōng ，zuò wéi zhǎng ān de péi chèn hé bèi jǐng chū xiàn ，bú jǐn xiǎn dé kāi kuò ，ér qiě yīn wéi yǒu “qín ”、“hàn ”zhè yàng de cí yǔ ，hái zēng qiáng le shí kōng gǎn 。shī rén chí chěng bǐ lì ，(...)
xīn qì jí zhōng guī hái shì xīn qì jí 。zài zhè shǒu cí yī kāi shǐ biàn jí lì hán shì shōu xù píng jìng dào yí rán píng dàn zhī hòu ，zuò zhě jiāng tā de fèi fǔ gǎn kǎi háo bú bǎo liú de pēn báo ér chū ，xùn měng háo zhuàng 。“zhǎng jiàn yǐ tiān shuí wèn ？”yīng xióng shī yì de yì yù zài zhè yī kè bèi zuò zhě lì shēng hǒu chū ，bēi zhuàng ér yòu háo qì gàn yún 。“yí fǔ zhū rén kān xiào ”bù bù jìn bī ，jìn yī bù dào chū le duì qū rǔ qiú hé de dāng quán zhě de jī fèn hé kǎo wèn 。hòu jù “xī běi yǒu shén zhōu ”，shǐ dé xīn qì jí gèng xiǎn dà zhàng fū 。yīn wéi wǒ guó měi měi shān hé pò suì zhī shí ，wéi shōu fù shī dì qióng jìn yī shēng ，juān qū guó nán de zhōng yǒng zhī shì bú fá qí rén ，“jī cān hú lǔ ròu ，kě yǐn xiōng nú xuè ”de yuè fēi gèng shì bú bì duō yán 。kě shì xì xì xiǎng lái lì dài jiāng shì chú zài zhàn chǎng yīng yǒng shā dí ，bǎo jiā wèi guó zhī wài dà dōu yǒu yī gè gòng tóng diǎn ：yú zhōng 。zài tā men nà lǐ ài guó jí shì zhōng jun1 ，zhōng jun1 biàn shì ài guó ，“pǔ tiān zhī xià mò fēi wáng tǔ ，lǜ tǔ zhī bīn mò fēi wáng chén ”，tā men de ài guó 、yīng yǒng dōu shì zài yǐ fú cóng jun1 zhǔ de qián tí xià jìn háng de ，yuè fēi zài shǒu wò bīng quán ，duó dé pò dí liáng jī de shí hòu ，hái shì bèi yòng shí èr (...)
qǐ lái xiàng bì bú tíng shǒu ，yī háng shù zì dà rú dòu 。
①“zài jiàn ”èr jù :yáng xióng 《jiě cháo 》:“huò lì tán ér fēng hóu 。”《shǐ jì (...)
cuī hào xiě shān shuǐ háng lǚ 、dēng lín huái gǔ shī ，hěn shàn yú jiāng shān shuǐ jǐng sè yǔ shén huà gǔ jì róng hé qǐ lái ，shǐ yì jìng jù yǒu liáo kuò de kōng jiān gǎn hé yōu jiǔ de shí jiān gǎn ，gèng jiā guī lì shén qí 。zài míng zuò 《huáng hè lóu 》zhōng ，jiù yǐ “xī rén yǐ chéng huáng (...)
jù 《sòng shū ·yán yán zhī chuán 》shàng shuō ，yán zhī chū wéi bù bīng xiào wèi ，hǎo jiǔ shū fàng ，bú néng gǒu hé dāng cháo quán guì ，jiàn liú zhàn 、yīn jǐng rén děng dà quán dú lǎn ，yì yǒu bú píng ，céng shuō dào ：“tiān xià de shì qíng dāng gōng kāi ràng tiān xià rén zhī dào ，yī gè rén de zhì huì zěn néng chéng dān ne ？”cí yì jī áng ，yīn ér měi měi chù fàn dāng quán zhě ，liú zhàn děng hěn jì hèn tā ，zài péng chéng wáng yì kāng qián fěi bàng tā ，yú shì lìng qí chū rèn yǒng jiā tài shǒu (...)
jǐng lián xiě bié hòu de xiàng sī jì liáo 。hé shàng lián tōng guò yī gè fù yú xì jù xìng de piàn duàn biǎo xiàn shùn jiān de qíng xù bú tóng ，zhè yī lián què shì tōng guò qíng jǐng jiāo róng de yì shù shǒu fǎ gài kuò dì shū xiě yī gè jiào zhǎng shí qī zhōng de shēng huó hé gǎn qíng ，jù yǒu gèng nóng yù de shū qíng qì fēn hé xiàng zhēng àn shì sè cǎi 。liǎng jù shì shuō ，zì cóng nà cì cōng cōng xiàng yù zhī hòu ，duì fāng biàn jué wú yīn xùn 。yǐ jīng yǒu duō shǎo cì dú zì bàn zhe zhú jiàn àn dàn xià qù de cán dēng dù guò jì liáo de bú mián zhī yè ，yǎn xià yòu shì shí liú huā hóng de jì jiē le 。“là jù chéng huī lèi shǐ gàn ”，“yī cùn xiàng sī yī cùn huī ”，nà àn dàn de cán dēng ，bú zhī shì xuàn rǎn le zhǎng yè jì liáo de qì fēn ，ér qiě tā běn shēn jiù fǎng fó shì nǚ zhǔ rén gōng xiàng sī wú wàng qíng xù de wài huà yǔ xiàng zhēng 。shí liú huā hóng de jì jiē ，chūn tiān yǐ jīng xiāo shì le 。zài jì mò de qī dài zhōng ，shí liú huā hóng gěi tā dài lái de yě xǔ shì liú guāng yì shì 、qīng chūn xū dù de chàng wǎng yǔ shāng gǎn ba 。“jīn jìn àn ”、“shí liú hóng ”，fǎng fó shì bú jīng yì dì diǎn rǎn jǐng wù ，què yù hán le fēng fù de gǎn qíng nèi hán 。bǎ xiàng zhēng àn shì de biǎo xiàn shǒu fǎ yùn yòng dé zhè yàng zì rán jīng miào ，bú lù hén jì ，zhè què shí shì yì shù shàng lú huǒ chún qīng jìng jiè de (...)
mǎn yuán méi huā dòng shī xìng 。shī rén bú jìn yóu huā shì lián xiǎng dào rén shì ，xiǎng qǐ le rén shì jiān xǔ duō bēi huān lí hé de gù shì 。hàn wǔ dì de chén huáng hòu ，shàn chǒng jiāo guì ，zhōng yīn jiāo dù shī chǒng ，tuì jū zhǎng mén gōng ，chóu mèn bēi sī ，wén sī mǎ xiàng rú gōng wén zhāng ，suí fèng huáng jīn bǎi jīn ，lìng wéi jiě chóu zhī cí ，xiàng rú wéi zuò 《zhǎng mén fù 》，zhōng yún ：“zuǒ yòu bēi ér chuí lèi xī ，tì liú lí ér zòng héng 。shū xī yì ér zēng xī xī ，xǐ lǚ qǐ ér páng huáng 。……yè màn màn qí ruò suì xī ，huái yù yù qí bú kě zài gèng 。”gù shī yuē ：“cháo sǎ zhǎng mén qì ”。《shǐ jì ·sī mǎ xiàng rú chuán 》zǎi ：“xiàng rú zhī lín qióng ，cóng chē qí ，yōng róng xián yǎ shèn dōu ；jí yǐn zhuó shì ，nòng qín ，wén jun1 qiè cóng hù kuī zhī ，xīn yuè ér hǎo zhī ，kǒng bú dé dāng yě 。jì bà ，xiàng rú nǎi shǐ rén zhòng cì wén jun1 shì zhě tōng yīn qín 。wén jun1 yè wáng bēn xiàng rú ，xiàng rú nǎi yǔ chí guī chéng dōu 。”wén jun1 zhī fù zhuó wáng sūn kāi shǐ fǎn duì liǎng rén de hūn shì ，hòu jīng quàn shuō ，bú dé yǐ ér “fèn yǔ wén jun1 tóng bǎi rén ，qián bǎi wàn ，jí qí jià shí yī bèi cái wù 。”hòu hàn wǔ dì mìng xiàng rú wéi zhōng láng jiāng ，jiàn jiē chū shǐ xī nán shǎo shù mín zú dì qū ，“zhì shǔ ，shǔ tài shǒu yǐ xià jiāo yíng ，xiàn lìng fù nǔ shǐ xiān qū ，shǔ rén yǐ wéi chǒng 。yú shì zhuó wáng sūn 、lín qióng zhū gōng jiē yīn mén xià xiàn niú hé jiǔ yǐ jiāo huān 。zhuó wáng sūn kuì rán ér tàn ，zì yǐ dé shǐ nǚ shàng sī mǎ zhǎng qīng wǎn ，ér hòu fèn yǔ qí nǚ cái ，yǔ nán děng tóng 。”gù shī yuē ：“xī zhù lín qióng bēi 。”“cháo sǎ ”èr jù ，yī bēi yī xǐ ，yī lí yī hé ，xíng chéng xiān míng de duì bǐ 。ér liǎng shì dōu yǔ sī mǎ xiàng rú yǒu guān 。xiě tù yuán zhī méi ，wéi hé lián xiǎng dào sī mǎ xiàng rú ne ？yīn wéi sī mǎ xiàng rú hé liáng xiào wáng hái yǒu yī duàn yīn yuán 。liáng xiào wáng dào shǒu dōu zhǎng ān ，dài lái zōu yáng 、méi chéng 、zhuāng jì děng yī pī wén shì ，xiàng rú jiàn ér yuè zhī (...)
xīn qì jí zhōng guī hái shì xīn qì jí 。zài zhè shǒu cí yī kāi shǐ biàn jí lì hán shì shōu xù píng jìng dào yí rán píng dàn zhī hòu ，zuò zhě jiāng tā de fèi fǔ gǎn kǎi háo bú bǎo liú de pēn báo ér chū ，xùn měng háo zhuàng 。“zhǎng jiàn yǐ tiān shuí wèn ？”yīng xióng shī yì de yì yù zài zhè yī kè bèi zuò zhě lì shēng hǒu chū ，bēi zhuàng ér yòu háo qì gàn yún 。“yí fǔ zhū rén kān xiào ”bù bù jìn bī ，jìn yī bù dào chū le duì qū rǔ qiú hé de dāng quán zhě de jī fèn hé kǎo wèn 。hòu jù “xī běi yǒu shén zhōu ”，shǐ dé xīn qì jí gèng xiǎn dà zhàng fū 。yīn wéi wǒ guó měi měi shān hé pò suì zhī shí ，wéi shōu fù shī dì qióng jìn yī shēng ，juān qū guó nán de zhōng yǒng zhī shì bú fá qí rén ，“jī cān hú lǔ ròu ，kě yǐn xiōng nú xuè ”de yuè fēi gèng shì bú bì duō yán 。kě shì xì xì xiǎng lái lì dài jiāng shì chú zài zhàn chǎng yīng yǒng shā dí ，bǎo jiā wèi guó zhī wài dà dōu yǒu yī gè gòng tóng diǎn ：yú zhōng 。zài tā men nà lǐ ài guó jí shì zhōng jun1 ，zhōng jun1 biàn shì ài guó ，“pǔ tiān zhī xià mò fēi wáng tǔ ，lǜ tǔ zhī bīn mò fēi wáng chén ”，tā men de ài guó 、yīng yǒng dōu shì zài yǐ fú cóng jun1 zhǔ de qián tí xià jìn háng de ，yuè fēi zài shǒu wò bīng quán ，duó dé pò dí liáng jī de shí hòu ，hái shì bèi yòng shí èr (...)
jiē xuǎn zì 《mò zǐ ·gōng shū (...)
huái gǔ zhèng shì shāng jīn 。“cán liǔ cān chà wǔ ，”liǔ běn xiān ruò ，nà kān yòu cán ，gù qí wǔ yě cān chà bú qí ，rán ér réng wǔ zhī bú yǐ 。wǔ zhī yī zì zhí zhe yǒu lì ，cāng liáng zhōng yù hán bēi zhuàng ，bēi zhuàng zhōng tòu lù cāng liáng 。“cán liǔ cān chà wǔ ”zhè yī zì rán yì xiàng ，shí jì shàng shì nán sòng shuāi shì de xiàng zhēng ，yǐn rán bāo hán zhe suī yǐ cán pò réng bú gān miè wáng de yì wèi 。zhè yǔ lǐ shāng yǐn 《dēng lè yóu yuán 》“xī yáng wú xiàn hǎo ，zhī shì jìn huáng hūn ”，xiàng zhēng táng cháo guó yùn de bú kě wǎn huí yǒu tóng gōng zhī miào 。ér qí zuò wéi zì rán yì xiàng zhī běn shēn ，zé yòu bǔ zú “jīn hé xǔ ”yī dà fǎn jié zhī zì rán yì yùn 。jié bǐ zhī yì jìng ，shí wéi nán sòng guó yùn zhī xiě zhào 。fǎn guān shù fēng qīng kǔ èr jù ，qí yì yùn zhèng wéi jié wěi zhī fú bǐ 。zài cǐ jiǔ nián zhī qián ，xīn jià (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

怀古正是伤今。“残柳参差舞，”柳本纤弱，那堪又残，故其舞也参差不齐，然而仍舞之不已。舞之一字执著有力，苍凉中寓含悲壮，悲壮中透露苍凉。“残柳参差舞”这一自然意象，实际上是南宋衰世的象征，隐然包含着虽已残破仍不甘灭亡的意味。这与李商隐《登乐游原》“夕阳无限好，只是近黄昏”，象征唐朝国运的不可挽回有同工之妙。而其作为自然意象之本身，则又补足“今何许”一大反诘之自然意蕴。结笔之意境，实为南宋国运之写照。返观数峰清苦二句，其意蕴正为结尾之伏笔。在此九年之前，辛稼(...)
“渭水自萦秦塞曲，黄山旧绕汉宫斜。”诗一开头就写出由阁道中向西北跳望所见的景象。首句写渭水曲折地流经秦地，次句指渭水边的黄山，盘旋在汉代黄山宫脚下。渭水、黄山和秦塞、汉宫，作为长安的陪衬和背景出现，不仅显得开阔，而且因为有“秦”、“汉”这样的词语，还增强了时空感。诗人驰骋笔力，(...)
上帝昏乱背离常道，下民受苦多病辛劳。说出话儿太不像样，作出决策没有依靠。无视圣贤刚愎自用，不讲诚信是非混淆。执政行事太没远见，所以要用诗来劝告。　　天下正值多灾多难，不要这样作乐寻欢。天下恰逢祸患骚乱，不要如此一派胡言。政令如果协调和缓，百姓便能融洽自安。政令一旦坠败涣散，人民自然遭受苦难。　　我与你虽各司其职，但也与你同僚共事。我来和你一起商议，不听忠言还要嫌弃。我言切合治国实际，切莫当做笑话儿戏。古人有话不应忘记，请教(...)

相关赏析

③开：打开，开启。轩：窗户。面：面对。场圃：场，打谷场、稻场；圃，菜园。把酒：端着酒具，指饮酒。把：拿起。端起。话桑麻：闲谈农事。桑麻：桑树和麻。这里泛指庄稼。
在此点看出，作者写此随笔是经过反复思考的，绝对不是一时的灵感冲动。绝句可以是灵光乍现，而连接无暇却是平时的功底积累与反复推敲了。4—7句刁难下祭出此文，并将其刻于石上，具有很强烈的针锋相对的性质。从全文的写作手法来看，通篇以“比”的手法一气呵成，而不是烘托。那么“苔痕”和“谈笑”二句究竟在说什么呢？ 青苔在石阶上（照样）绿意盎然，野草在荒地里（依然）郁郁青青。言下之意是什么呢？我刘禹锡在哪里都不改本色，我所交往的都是有修养的饱学之士，没有（你们这些）无学之辈。作者以青苔和野草来比喻自己独立的人格，这是气节的写照，是不屈的宣言。　“可以调素琴，阅金经。无丝竹之乱耳，无案牍之劳形”。这两句同样延续了“比”的手法，只不过由类比变成了反向的对比。
“渭水自萦秦塞曲，黄山旧绕汉宫斜。”诗一开头就写出由阁道中向西北跳望所见的景象。首句写渭水曲折地流经秦地，次句指渭水边的黄山，盘旋在汉代黄山宫脚下。渭水、黄山和秦塞、汉宫，作为长安的陪衬和背景出现，不仅显得开阔，而且因为有“秦”、“汉”这样的词语，还增强了时空感。诗人驰骋笔力，(...)
怀古正是伤今。“残柳参差舞，”柳本纤弱，那堪又残，故其舞也参差不齐，然而仍舞之不已。舞之一字执著有力，苍凉中寓含悲壮，悲壮中透露苍凉。“残柳参差舞”这一自然意象，实际上是南宋衰世的象征，隐然包含着虽已残破仍不甘灭亡的意味。这与李商隐《登乐游原》“夕阳无限好，只是近黄昏”，象征唐朝国运的不可挽回有同工之妙。而其作为自然意象之本身，则又补足“今何许”一大反诘之自然意蕴。结笔之意境，实为南宋国运之写照。返观数峰清苦二句，其意蕴正为结尾之伏笔。在此九年之前，辛稼(...)
“渔父”之咏，篇数很多，古往今来，不可胜数。其中最著名、最有代表性的作品，当推唐人张志和的《渔父》（西塞山前白鹭飞）与柳宗元的《江雪》（千山鸟飞绝）。“青箬笠，绿蓑衣，斜风细雨不须归”，其声情舒缓平和，如行云流水，表现了作者的如野鹤闲云，与世无争。“孤舟蓑笠翁，独钓寒江雪”，其声情孤(...)

作者介绍

陈恩 陈恩，字宏济。东莞人。英弼孙。明孝宗弘治二年（一四八九）举人，初授福建南安训导，以课最擢大理寺司务，历户部员外郎中，寻擢云南广南知府，未几卒于任。明嘉靖《广东通志》卷六二、清道光《广东通志》卷二七六有传。